چکيده مقاله:

در اين پژوهش نگارنده ، سعي خواهد نمود تا سير تحول ديدگاههاي معماران تأثيرگذار بر روند تحولات معماري در ارتباط با نحوه استفاده از تکنولوژي - و به طبع آن سازه- ، در معماري معاصر را  بررسي نمايد.

حاصل اين بررسي ، به ما نشان خواهد داد ، که ديدگا ه هاي فلسفي موجود در معماري ، چه تأثيراتي در نحوه استفاده و نمود تکنولوژي و سازه، در معماري داشته و اين تأثيرات در حال حاضر چگونه در روند تحولات الگو هاي رايج معماري جهان نمود پيدا نموده اند، و در آينده احتمالا" معماري چه رويکردي نسبت به استفاده از تکنولوژي خواهد داشت. 

در اين مسير امکانات و يا معضلاتي که استفاده از تکنولوژي به معماري داده يا تحميل نموده ، به همراه سير تحول آن بررسي قرار خواهد شد و راهکار هايي نظري که  براي حل آنها توسط معماران پيشرو و صاحبنظران پيشنهاد شده مورد مداقه قرار مي گيرد.

و در نهايت با بررسي زمينه موجود ، دلايل عدم رواج معماري تکنولوژي گرا در ايران به صورت فهرست وار بيان خواهد شد.