کوالالامپور شهری است با سیمای جذاب و محجوب که توانسته با حفظ توپوگرافی و چشم اندازهای طبیعی در برابر شتاب برق آسای توسعه فیزیکی ایستادگی کند.  شهر اگر چه قدمتی ۱۵۰ ساله دارد ولی تا ۱۸ سال پیش تنها به عنوان اولین زیستگاه معدن کاران چینی شناخته می شد که در جستجوی قلع با قطع بخشی از جنگل در کنار   رودخانه "کلانگ" سکنی گزیدند.

 برای کسانی که هویت ٬ حس و بوی شهر را در بناهای یادگار و موزه های ادوار مختلف می جویند KL  حرفی برای گفتن ندارد نه از کوی و برزن های باریک و پر پیچ خم خبری هست و نه از فضاهای محصور و مسقف در متن ساختار ارگانیک شهر. از طرفی دیگر KL مثل نوشهرهای از پیش اندیشیده شده ی عصر اتومبیل نیز نیست که با شبکه های شطرنجی احساس جزمی یکنواختی را القا می کنند.

هویت KL در هارمونی جالب آن از قومیت ها (چینی۴۳٪٬ مالی ۳۸٪ و هندی ۱۰٪) با فرهنگ ها و مذاهب گوناگون است. بعلاوه این شهر کانون شبکه ای از فعالیت های تجاری ٬ توریستی ٬ ارتباطی و فرهنگی در سطح منطقه آسیای شرقی است. 

Kuala Lumpur Aerial Photo

 همراه با رشد شتابان مدنیت و مدرنیته ٬ برنامه ریزی شهری در KL هرگز نتوانسته نقش کنترل کننده ای داشته باشد اگر چه همین امر به ایجاد تنوع و تباین انجامیده و به دینامیسم شهری و کنش های متقابل انسان و فضا دامن زده است .  شاید تنها ضابطه شهری مشخص در بحث فضای شهری که تا به امروز مراعات شده همان قانون "Five-Foot Ways "  است که ترکیبی عملکردی از فضای زندگی و کار را ممکن می سازد و بعلاوه جوابگوی ساخت و ساز در اقلیم استوایی است : سایه بان  و چتری در برابر بارندگی و آفتاب.

شاید تنهای بنای کهن ارزشمند KL مسجد جامع آن باشد که به عنوان عنصر محوری شهر اسلامی ۹۰ سال پیش ساخته شده. ساختمان های عمومی امروزین شهر عمدتا دنباله رو الگوی کاخ سلطان عبدالصمد (۱۹۸۶) هستند: ترکیبی از فانکشنالیزم غربی و فرم اسلامی. نمونه های متاثر از هند و چین هم کم نیستند. ساختمان اداره پست مرکزی و ایستگاه راه آهن یادآور دوران استعمار انگلیسی است و خانه های سنتی بهم چسبیده با پنجره های بزرگ بالاتر از سطح زمین ساخته شده اند تا علاوه بر خنک بودن از حمله سیل در امان باشند. در مرکز سنتی شهر - محله چینی ها China Town - دیگر خبری از حجره های تاریک و نمناک نیست و مغازه ها به ساختمان های سه چهار طبقه مجاور منتقل شده اند ولی در عین حال ٬مقاومت این محله در برابر روند نوسازی شهری موثر بوده است .

در چارچوب بازبینی شده ی طرح ساختاری شهر "Structure Plan" (تدوین ۱۹۸۴) صحبت از رسیدن به وجهه بالای رشد کالبدی و اقتصادی همگام با ملاحظات زیست محیطی و ارتقائ فرهنگ شهروندی و زندگی اجتماعی شده است.

 پاره ای از چالش های عمده شهرسازی در  KL عبارتند از: ترافیک سنگین در مرکز شهر بدلیل نداشتن سیستم حمل نقل عمومی مدرن و کارآمد ٬ کیفیت بایین مسکن در حومه ها (گتوها) ٬ مهار سیلاب های فصلی در امتداد رودخانه کرانگ و بالاخره نزول شاخص های کیفیت محیط های شهر. طرح مستر پلان   ۲۰۲۰ می کوشد تا با تاکید بر تقویت زیر ساختها و برنامه ریزی موثر حمل و نقل (از جمله تکمیل پروژه LRT قطار شهری: فاز ۲ و ۳ ) با این کمبودها مقابله کند. 

 در حوزه اقتصاد شهری ٬ KL شهری در "كلاس جهانی" برای بازاريابی و توليد و عرضه کالا در عرصه جهانی است که به رقابت با هنگ کنگ و سنگاپور رفته است.  مدیران دولتی در دو دهه اخیر با دست زدن به يک سری اصلاحات سياسی و اقتصادی مشخص ، با استفاده از بازار مالی نوين ٬ گامهای بزرگی را بسمت چيرگی بر فقر به پيش برداشتند. در این راستا دولت  توانسته با تقویت بخش صنعت (۶۰٪) در زمیته های IT ٬ تجارت و پروژه های Multimedia Super Corridor سطح اشتغال را به ۵/۲ شغل برای هر خانوار برساند تا در اقتصاد پیشرو مالزی که درآمد سرانه  آن ۳۰۰۰ دلار آمریکا(سال ۲۰۰۲) - یعنی ۱۰ برابر GNP هند و ۷ برابر چین - است نقش محوری خود را حفظ کند. و این در راستای  برنامه توسعه 25 ساله‌ دولت مالزی با عنوان "اقتصاد مبتنی بر دانايی" و با تاکید بر فناوری و به‌طور خاص فناوری اطلاعات IT که پیش بینی شده  اگر اقتصاددانايی مبتنی بر ICT روال خود را طی  كند 16 هزار دلار درآمد سرانه خواهند داشت. و بطور اخص KL شهری است برای آموزش و مهارت و فرهنگ‌سازی تکنولوژی IT، در کنار زير ساخت‌های دولت الكترونيك Working Paperless  و كاربردهای آن.